O día 16 visitounos Xabier Docampo para charlar co alumnado de 1º de ESO, que o agardaba impaciente logo de ler dúas novelas súas: O misterio das badaladas e A casa da luz.
Xabier Docampo, que coñece e posúe os recursos da narrativa e, particularmente, os do relato popular, deleitounos co seu saber contar, xa que é un gran contador de contos. Levounos de xeito didáctico e literario polos camiños da LECTURA e do tema das emocións humanas básicas. Comezou facendo un breve repaso dos contos, das mitoloxías, lendas e dos relatos bíblicos que mostran os libros antigos, dende a Biblia, á Odisea ou mesmo as Lendas galegas. Lembrou co alumnado alí presente, como foran os seus comezos e os encontros coa literatura e a lectura. Díxonos que de neno a súa nai, costureira, recitáballe poesías e que seu pai lle contaba moitos contos.
Recreou moitas anécdotas da súa vida e gustounos especialmente a súa iniciación na poesía amorosa. Poemas dedicados a unha compañeira de escola da que estaba namorado en segredo. Matizou o tema das emocións coa rivalidade entre irmáns; o afecto e o odio como base dos sentimentos fraternos.
Outro punto co que logrou captar a nosa atención, foi cando comentou que conseguira os seus primeiros lectores na época na que estudaba no seminario, pois tiñan prohibido ler libros e, como daquela non había televisión, teléfonos móbiles, nin as diversións que hai hoxe, dedicaba o tempo a escribir contos.
Os rapaces e as rapazas fixéronlle varias preguntas ás que contestou co humor e o misterio que o caracteriza e que consegue enredarnos. Falou da súa amizade co esritor Juan Farias, un autor moi querido na literatura xuvenil. Ante a pregunta que de onde sacaba, con tanto acerto, as ideas para escribir, respostou que a inspiración conséguese, e a conseguía el, escribindo e escribindo moitas horas seguidas, lembrando a súa experiencia e, sobre todo, recordando a etapa da infancia. A literatura é a infancia recobrada.
Ao final animounos a ler moito e subliñou que Álvaro Cunqueiro fora o autor que máis influira nel.
Despediuse recordando que teñamos moi presentes os libros, as experiencias da vida e que sexamos persoas críticas.
